Gudik

Belki duymuşsunuzdur, bugün, yani 25 Kasım 2009 Çarşamba günü, Kamu Emekçileri Sendikaları Konfederasyonu grev yapacak. "Belki duymuşsunuzdur" diyorum, zira şu anda, yani greve saatler kala, Milliyet, Hürriyet, Habertürk ve Ntvmsnbc sitelerinin manşet kısımlarında grevle ilgili bir tane habere rastlamak mümkün değil. (Rastlayabileceğiniz haberler arasında şunlar var: Kaddafi'nin çadırı, kolonya kokusu yüzünden işini kaybeden TV sunucusu, modern zamanların en seksi reklamları, sonbaharda gidilecek yerler vb.) Vatan'ın sitesinde manşet kısmında ise, grev lafı geçmiyor ama "Yarın için tedbirinizi alın" başlığı mevcut, tıklayınca açılmayan bir sayfaya gidiyor. Ne hoş... Bir ara, öğleden sonra gibi, Ntvmsnbc'de başbakanımızın "Grev yasal değil" gibi bir açıklaması belirdi ama, şu anda o da görünmüyor... Hal böyle olunca, bu bloga yolu düşebilecek üç-beş kişinin bari biraz bilgisi olsun dedim. Arkadaşlar, yarın KESK greve gidiyor. (KESK'e ü

Deniz Hanım'ın son yazısından hareketle... Her sabah gardrobun karşısına geçip de ne giyeceğime karar verirken hayatın çok zor olduğunu düşünüyorum. Haliç'in üzerinden geçerken İstanbul'un çok güzel bir kent olduğunu düşünüyorum. Uzun bir süredir Kadıköy'e geçmediğimi düşünüyorum. Hayatını bir insan olarak sürdürmenin çok büyük bir sorumluluk olduğunu düşünüyorum. Herhangi bir yemeği ellerimle yerken, milyonlarca yıllık evrim sürecine saygısızlık ettiğimi düşünüyorum. Genellikle "Keşke" diye düşünmüyorum, ama arada bir "Acaba" diye düşünüyorum. Yaşadıklarımdan çok şey öğrenmiş olsam da, hâlâ çok az şey bildiğimi düşünüyorum. Bir de, galiba artık yatsam iyi olur diye düşünüyorum...

Jasmine Crystal on flickr Los Angeles şehrine tepeden bakan HOLLYWOOD yazısını hepiniz bilirsiniz. Wikipedia sağ olsun bugün o yazıyla ilgili bilmediğim şeyler öğrendim: Meğerse yazı ilk olarak oraya o bölgede inşa edilen bir sitenin reklamı için konmuş ve ilk hâlinde HOLLYWOODLAND yazıyormuş. Bir buçuk sene orada durması planlanıyormuş ama Los Angeles'ta gelişen sinema endüstrisi sağ olsun, birdenbire meşhur olmuş yazı, orada kalmasına karar vermişler. 1949'da LAND kısmı sökülmüş, bugün bildiğimiz haline gelmiş. 1978'de 9 adet meşhur insanın bağışlarıyla yazı tamamen yenilenmiş, bütün harfler çelikten yapılmış ve her bağışçı bir harfin masrafını üstlenmiş ($27,777). 1932'de Peg Entwistle isminde bir aktris H'nin tepesinden atlayarak intihar etmiş. Bunlar ve bunlar gibi birtakım gereksiz bilgilere göz atarken, sayfanın altındaki "Taklitler" kısmına da baktım. Dünyanın 40 köşesinden HOLLYWOOD yazısını taklit eden şehirleri, kasabaları listelemişler. N

Şimdi, blogu 2007 Eylül'ünde açmışım. Bilenler bilir, bunalımlı dönemler tabii, yazmışım da yazmışım... Aradan bir sene geçmiş, sonra biraz daha geçmiş ben "Aa, lan blogu yazmaya başlayalı bir seneyi geçmiş" demişim . Onun üzerinden bir sene ve biraz daha zaman geçti, ben yine "Aa, lan blogu yazmaya başlayalı iki seneyi geçmiş" dedim. Neyse artık, birkaç yazı daha yazarsam 200. yazıyı kutlarım artık... Gerçi, nasıl kutlayacaksam... Doktor bu sabah antibiyotik verdi, bir hafta alkol yok. Blogun ikinci yılı şerefine Mark Knopfler'dan gelsin o halde:

Geçen gece rüyamda şizofren olduğumu gördüm. Rüya esnasında sahiplendiğim kişilik şu anki kişiliğim olan Sarper karakteriydi ve her nasılsa sahip olduğum diğer kişiliklerin yan karakterler olduğunun, asıl kişiliğimin Sarper olduğunun farkındaydım. Sonra rüyamda şunu sorguladım: "Ben eğer şizofrensem, nasıl Sarper karakterinin asıl kişiliğim olduğundan emin olabiliyorum ki?" Sonra uyanmışım...

Dün akşam God is an Astronaut konserine gittim. Konser hakkında yazacak çok bir şeyim yok. GIAA belki de yıllardır dinlediğim en yeni ve iyi müziği yapıyor. Alper'in de dün akşam dediği gibi, "Daha önce dinlediğim hiçbir şeye benzemiyor" ve çok güzel. Konser performanslarının da bundan aşağı kalır yanı yoktu açıkçası. Sahnede kaldıkları süre 1:30 saatten daha uzun değildi ama o kısa sürede, izlediğim en iyi konserlerden birini izledim. Konser boyunca ekrana yansıttıkları görüntüler var ki bu görüntülerin konser performansındaki etkisi müziğinkine yakındır diyebilirim gönül rahatlığıyla. Görüntülerin müzikle olan uyumu zaten takdire şayanken, grubun çalmasıyla görüntüler arasındaki senkronizasyonun bir an bile -bak an diyorum- kaymaması gruba olan saygımı kat be kat artırdı... Aşağıdaki şarkının adı Fragile, konserde de gösterilen görüntüler eşliğinde... http://www.youtube.com/watch?v=V2lA7Oyv864 GIAA biraz daha popüler olsaydı keşke diye düşündük. Belki o zaman;